Devlet Tiyatroları Genel Müdürüydüm

Bir ara alıp koymuşum kütüphaneme. Umut Ege'nin oyunlarını izleme, odadan çıkamama sekiz saatinde, o oynarken arada okuyuverdim.

Rahmi Dilligil, anlatmış, blog yazar gibi:) Ordan burdan şurdan.

Çocukluktan arkadaş gazeteciler, sanatçılar, bir ailede birden çok sanatçı (Enis Fosforoğlu, Rahmi Dilligil'in teyzesinin oğluymuş) hep dikkatimi çekmiştir. Geçenlerde emeklemeden oturma konumuna geçen Umut Ege'nin suratındaki iş başarmanın dayanılmaz mutluluk ifadesi (9. ayında bile) ve örnek alma konularında düşünüyorum bu vesileyle. Çocuklara başarmanın keyfi öğretiliyor mu, örnek alınacak insan budur deniyor mu?

Rahmi Bey anlatmış, bazen anlatmış ama isim vermemiş, çok merakta kaldım:))

Türk yazarlarının eserlerine ağırlık verdiğinden bahsetmiş, eline sağlık. Ne zaman ki oyun bir türk yazarın, o oyundan tad alışım bambaşka.

Mazhar Alanson'un tiyatro kökenli olduğunu da kitap sayesinde bilgi dağarcığıma eklemiş bulunmaktayım:))

Kitabın yayınevi yok, yazarın kendi yayını. Ekteki kendisine yazılan mektuplar hariç 95 sayfa.

Kış gelse de tiyatroda alsak soluğu.